Świątynia pod wezwaniem Świętego Sebastiana i Matki Bożej Różańcowej powstała w 1675 roku, a jej fundatorami byli sołtys Jakub Kesz oraz młynarz Mikołaj. Kształt kościoła, który znamy dziś ostatecznie istnieje od XIX wieku. W latach 1811-69 budynek ten przedłużono. W kolejnym wieku dobudowano kaplicę świętego Józefa. Drewniany kościół ma konstrukcję zrębową, a jego jednolity wielopołaciowy dach – więźbowo-zaskrzynieniową. Na dachu można podziwiać niedużą wieżyczkę sygnaturkową. Dach prezbiterium ma płaski strop, a prezbiterium pozorne sklepienie kolebkowe.
We wnętrzu świątyni zwiedzający powinni zwrócić uwagę na polichromie, których geometryczne i roślinne zdobienia wskazują na styl rokoko. Pochodzą one z 1813 roku, a w okresie międzywojennym zostały przemalowane przez Kazimierza Pietkę. Wystrój świątyni określany bywa przez znawców mianem „rokoko spiskie”. Barokowo-rokokowy ołtarz główny pochodzi z 1869 roku, można w nim podziwiać figurkę Matki Boskiej Różańcowej oraz rzeźby świętych Piotra i Pawła. Po prawej stronie warto zwrócić uwagę na figurę świętego Mikołaja, po lewej natomiast Matki Boskiej ze świętym Józefem oraz świętym Joachimem. Kolejnymi ciekawostkami są obraz Świętej Rodziny oraz pochodzące z XVIII wieku ambona i konfesjonał. Jedną z atrakcji dla turystów jest znajdujący się pod chórem wizerunek Archanioła pokonującego diabła.
Źródło: https://swiatynia3d.pl/project/jurgow-kosciol/
Wirtualna wędrówka po świątyni: https://my.matterport.com/show/?m=PEBT2BVCN4T
